|
POETRY - LJÓÐ
Rán
Read these
Runes reap
Rivers run
Rise deep
Dream rivers deep
Dread does reek
Reign death…
Dream these
Rivers deep
Dark raid
Ravage creep
Killing creed
Killing creed
Crave death
Dread seek
Serve souls
Shine shade
Seed black
Blood sweet
Swear your soul to me
Swear your soul to me
Swear your soul to me
Mark your destiny
Death
Deep creeps
Crave sleep
Slither slide
Slay reap
Raid and reap
Raise the deep
Death reigns…
Raid these
Realms bleak
Black seed
Saints bleed
Bleed the deep
Bleed the deep
Death stalks
Stir beasts
Blaspheme
Burn breed
Bring black
Blood sweet
Swear your soul to me
Swear your soul to me
Swear your soul to me
Mistress of the deep
Chess
I'm going to play
A perfect game of chess
Choose each side
And switch as I decide
Demonize one
Win by stride
Stoically I hold
Hate in my hand
As I hurl heroes
Into the heat of battle
Belligerent I am
Yet always safe from harm
Heed my game
As gleefully I gloat
Grandeur, victory, and loss
In a loathsome, vice like grip
I grind each opposition in turn
And turn your gaze
Glaring here and there
Thus, you take sides
And shrivel in perdition
A play of chess to change
Choose my game with livid contempt
And curse the usurper
Upheld to my gain
A game of chess
A change of dress
Dying pawns distress
Dutifully replaced
Replenished by choice
I change the rules as I please
A perfect game of gaunt pieces
Perish as you die to digest
A dish of dire malcontent
Mire each turn of events
Evil versus good
Grace binds black and white
War winds your mind
A moment to my liking
Least I lose your attention
Turn to righteous wrath
And run my palm across the bloodied board…
Snowing in August
Darkness draws to a shade of grey
As griping palms of prayer
Pry loose from my face
I fear the flight of vision
Into empty space as I spy my own resignation
Readily I glimpse my hands
Hollow and dry
There are no tears any more
My hands are worn, wretched and dry
Damnation becomes consolation
As I try to cry for the dying and the horror
Harvested by our failure
To face our own contemptuous calm
Careless in the face of war
Why I do not know, I dare not know
Kneeling amongst dead rats and rotting crows
Claimed by an unseen foe
As they feasted upon heaped carcasses
Carelessly set aside silent tombs
Testimonies of triumph laid bare, broken and collapsed
I can no longer try, try as I might to cry
As the calm of death settles upon the lightless world
Weary and hollow inside
I raise my vision towards the dark, starless skies
Scarred by attrition I behold nothing in a world of nothingness
Never to rise as I resign to what end I reaped
For fear of resistance, I bore the sin of silence
It's snowing in August; a ghoulish world worn to the bone
Barren and lifeless under a carpet of grey cold
Callous we cried for vengeance
Weapons were wrought in greed, to enforce greed
And great was our final hour
Hate was our undoing
As we demanded in belligerence
The blood of our brothers
Bolstered yet righteously ensnared
It's snowing in August; alone I resign in redemption
I recall those I loved, lost in the fury and the fire
Fearless I embrace my fate
As I face the grey flakes
I feel them on my face
Falling in silence
I succumb…
Örlög Þórs
Víg sé til varnaðar og heimskvelju
Hamar steyptur úr hnefa Áss
Hnýttur ormur úr læðing leystur
Laust með eitri og í dánarteygjum
Dró þrælsreginn harmi sleginn til dauða
Týr verst Garmi
Flaug forað, Heljar hundur
Hraut feigur, saup hveljur
Hvein stál sem vindur vargur
Vígs styrkur gafst mönnum
Er glötun Goða gat hrönnum
Óðinn fellur
Óx um hrygg fjötur úr tómi niðja
Nákveðin, kvaddur græddur gróttu
Grár á gandi geystur gneistar Sleipnir
Gleipnir firrtur fjötrum Fenriss fár
Til fjandskaps riðinn feigur alfaðir fallinn
Loki og Heimdallur mætast
Nígotinn og náhvítur Áss gleiður
Grasbítur, glaumgjarn Gjallarhornsþræll
Þráleitur hamfari, lævís Laufeyjarson
Latur, lyginn, lúmskur og leiður
Látum stál mæta brandi og sverja til dauða
undir lok eiða
Dauði Baldurs
Heill mun ríkja Friggjarson í fránar
víti
Vígborinn Áss hernuminn til vallar
Vopnum steyptur og borinn vonum
Bannfærður skal eigi til afturkvæmta
Uns Áss hinn hvíti muni hefna og Heljarnaut
til lífs nema
Surtur sækir að Frey
Ger svo sem kvistur á eldi og verr að ösku
hvikandi
Hvöss var eggin til þíns bana er til brullaups
brákar brast
Brenn þú og líð sem vindur fyrir vonum
Ása
Uns veröld öll hverfur og askur stynur undan logum
Múspells
Munu leiðir allar til endis liggja og öngvum fyrirkomið
að syrgja
Askur Yggdrasils
Grætur heimur og skelfur hver kvistur asks til reiðar
Rætur þrjár til hvers heims dregnar og
drepi sóttar
Sætur hver þeim lögum er lagði til dránar
Dætur dóms til heljar dregnar látnar
Lætur lífs gneista í laufahvammi liggja
Ragnarök
Skuld var og gerðist Urðar sök að fullu
varðar
Fránar ótti var og gjörr að engu svörnu
Elli blíða í bana faldi gjörnu
Fól til einskis tap í tómi Ginnunga
Taldi að öllu fé meðal trölla, ása
og manna
Orðið var að engu gjörðu sönnu
Urðar ótti vex í faðmi Skuldar
Fár skellur og nýtur synjar tíðra
tíma
Takast ár og siður til sinna hverra valda
Hvorugt ber bætur gjörða illra vætta
Iðavellir dynja undan hófum trölla
Hof og hallir hrynja til miska manna
Bræður munu berjast og börnum farga
Blóði spilla og í sóttum blóta
Sættir brjóta og í hrönnum falla
Hræ á hræ ofan er himnavættir roða
gleypast
Ríður strengjum vær Verðandi og gnótt
heggur
Goð og menn kvaddir til dóms og gjalda
Endalok
Heyr Heljarrausn og rödd manna
Heyr kveðinn dóm feigra goða
Kvalir Heljar, ísi lagðar til grafar
Gjör iðrun á hinnstu ferð
Illska manna þinn veg greiðan leiðir
Máttur dvín í sölum taldra sála
Sóttkvaddir á sálarstundu
Sviptir plóg lífs og leiða
Príða kamba farsins fleyga
...Fánar blakta í hægum vindi köldum.
Firnumst eigi forlát fornra frægða
Eigumst við og sköpum lok hvers tíma
Veröld öll mun hverfa til elds og ísa
Ískrar og brestur vígfær Gjallargestur
Ormar iða á völlum Nástranda
Ilmur dauðans brestur á vörum veginna
Vinnum skarann til níu heima Niflunga
Skornir þræðir skipta sköpum öllum
Þrælar kvaddir til hungurs borðs og sængur
...Og byggjum hallir sálarsorgum öllum.
Sjá söfnuð samfylkis heims og helju
Sjá svertan Ásgarð og Miðgarð falla
Sjá til heilla eilífrar sorgar og dauða
Drepist fær og firtur, deyr ás og maður
Falli tröll og fjandi, væringi og vættur
Tórir Hel í eigin faldi frosts og biturðar
Í faðmi Slíðurs
Erum gerum
Gaman saman
Sælir dælir
Deyjum heyjum
Heljar píslir
Pælum skælum
Skrum er gumna
Griður siður
Sýpur slíkur
Slíður ríður
Ræður rönnum
Ránar sona
Guttavísa
Sögu vil ég segja stutta
Sem ég heyrði nánast nær
Naumlega við grátum Gutta
Undir bíl í gær
Búið…
|
